شوخى باحافظ

“الاياايهاالساقى ادر كأساوناولها”/
به كچو ميروى بپا!نيفتى توى مشكلها/
“اگرآن ترك شيرازى به دست آرد دل مارا” /
به شال ترمه اش بخشم،”ظفرقند”مصفا را/
“مژده اى دل كه دگر بادصبا بازآمد”/
عموى گمشده ام خسته وتنها آمد/
“يوسف گمگشته باز آيدبه كنعان غم مخور” /باهواپيمارسد آخر امهران غم مخور/ “خوشاشيراز و وضع بى مثالش”/
امهران هم كه باشددر شمالش/”شهريست پرظريفان وزهرطرف نگارى”/
رفتيم مازواره،بهر موتورسوارى/
“ازخون دل نوشتم نزديك دوست نامه”/سرشيرميفرستى يا ماست ياكه خامه؟/ “دردم از ياراست و درمان نيز هم”/
مى روم آخر،امهران نيزهم.